زرعى كبر _من كتابتى القديمة

زرعى كبر وخلاص جه الميعاد
زرعى كبر وخلاص عدى اللى فات
الصغير مبقاش صغيروالكبير تعب ومات
دورة الحياة وايامنا بتجرى بسرعة
ايام بتروح ومين يقدر يرجع الل فات

ايام مكنت شايفها حلوة
عيل بيضحك وبيغنى الغنوة
ماما زمانها جاية و الشمس البرتقالى
سعتها كانت فرحان ودلوقتى ايه جرالى

كبرت شوية وصوتى مش هوه صوتى
وشايف انى لازم ابقى واحد مش طفل شنكوتى
واحد كبير من جواه بس قدام الناس لسه صغير
بيقولوهم انا راجل ولازم تسمعوا كلامى ويقولو اسكت ياعيل

كبرت شوية ولاول مرة عرفت انا حطلع ايه
حبقى البشمهندس احمد ويارتنى احمد بيه
على الاقل مش حلبس عفريتة او حتزيت بالبنزين
وممكن ربنا يكرمنى واهرب وابقى من الهاربين

لكن رغبة ابويا وامى وهما عملوا عشانى كتير
ومهما عملت ليهم حاجات بالنسبة للى عملوه مش كتير
يارتنى كنت طلعت وزير زى احمد باشا نظيف
علشان ارخص تمن العيش واغلى تمن التكييف

بس برضه مسبتش اللى بحبه
وحفضل اعمله علطول
فبعد عمر طويل حتفضل حاجاتك اللى عملتها واللى معملتهاش
وسعتها مش حتفرق كنت بتحبها ولا مبتحبهاش
هيا بس اللى حتبقى وانتا اللى حتروح بلاش
وحتفضل عايش بقلبك سواء ناسوك او كنت متتنساش

راحت ايام كتير ومش باقى منها غير صور
وياترى حشوف صور النهاردة معاهم
او حيتفرج غيرى عليهم ويقول اهوه اللى فى الصور